Digitalna radiografija zamijenila je tehnologiju snimanja filmom. Proces nastanka slike puno je brži koristeći fosforne ploče u računalnoj radiografiji, a moderno opremljeni radiološki odjeli koriste ravne digitalne detektore. Digitalni radiografski uređaj građen je od: generatora, upravljačke konzole, stativa koji nose rendgensku cijev, stola za pregled pacijenta i digitalnog detektora. Digitalni mobilni radiografski uređaj namijenjen je za slikanje teško bolesnih pacijenata smještenih u jedinici intenzivne njege (JIL). Za nastajanje slike koristi se digitalni detektor i time se smanjuje vrijeme nastanka slike i broj ponavljanja ekspozicije. Nakon snimanja slike se direktno šalju na PACS (od engl. Picture Archiving Communicaton System). Prije slanja postoje mogućnosti dodatne obrade slika (npr. povećanje kontrasta, smanjenje šuma i sl.) Čimbenici koji utječu na dozu zračenja u digitalnoj radiografiji su: kolimacija, automatska kontrola ekspozicije, tehnički faktori ekspozicije (struja i napon), poravnanje snopa, udaljenost od izvora zračenja do detektora, osjetljivost detektora, postavljanje olovne zaštite i korištenje rešetke. Neki od trendova u digitalnoj radiografiji su: korištenje umjetne inteligencije (UI) u detekciji COVID-19 pneumonije, tomosinteza, širokokutna tomosinteza dojke, automatsko povezivanje slika i dvoenergetsko oslikavanje koje se koristi za bolju detekciju patoloških promjena. Radiološki tehnolozi moraju znati rukovati svom računalnom opremom na radiološkom odjelu te slijediti ALARA princip (od engl. As Low As Reasonably Achievable) uz što manju moguću dozu zračenja.