Amputacija je kirurški postupak odstranjenja dijela ekstremiteta u koštanom području, u ovome slučaju iznad koljena odnosno u razini bedrene kosti. Osoba bilo koje životne dobi može imati indikacije za amputaciju, kardiovaskularne bolesti, traume, prirođene malformacije, tumori i slično. Svaka amputacija na osobu ostavlja veliki učinak i izaziva široki spektar emocija. Interdisciplinarni timski pristup svakom pojedincu je ključ za postizanje idealnog rehabilitacijskog ishoda. Psihološka pomoć potrebna je svakom pacijentu tijekom prilagodbe na novonastalo stanje. Fizioterapeut, kao aktivan član tima, fizioterapijsku intervenciju provodi kroz prve četiri faze rehabilitacijskog procesa. Pet je faza rehabilitacijskog procesa: preamputacijska, postamputacijska, predprotetička, protetička i faza dugotrajnog kliničkog praćenja. Fizioterapeut započinje procjenom, mjerenjima i testiranjima na temelju čega se, timski, postavlja daljnji plan rehabilitacije. Smanjenje edema, bandažiranje, kineziterapija, desenzibilizacija, učenje hoda s pomagalima, vježbe disanja, održavanja pokreta i snaženja su samo neke od intervencija koje fizioterapeut provodi progresivno kroz navedene faze. U protetičkoj fazi, suradnjom inženjera ortopedskih tehničara, fizioterapeuta i pacijenta, dolazi do protetičke opskrbe. Uspješnost se evaluira upitnicima, a opskrba se smatra uspješnom ukoliko je pacijent samostalan i siguran u korištenju proteze.