Forenzički psihijatrijski bolesnici smješteni su psihijatrijsku ustanovu jer su u neubrojivom stanju prekršili neki od zakona. Ti bolesnici su počinili neko od djela prijetnje, nasilja u obitelji, nanošenja lakših i težih tjelesnih ozljeda te nezakonitosti s trgovinom i prometom psihoaktivnih tvari. Manji broj forenzičkih bolesnika je počinio teži oblik kaznenog djela, odnosno pokušaj ubojstva ili ubojstvo. Forenzički psihijatrijski bolesnici, spadaju u okvire zdravstvenog i pravnog sustava. Upravo to ih čini specifičnom skupinom bolesnika. Suvremena forenzička psihijatrija je zasebna i cjelovita supspecijalistička disciplina koja se kroz povijest razvijala kako kroz razvoj psihijatrije, tako i razvojem društva i zakona. Osim vještačenja u zakonskim i pravnim predmetima, forenzička se psihijatrija bavi liječenjem bolesnika. Medicinski tehničari i sestre većinu svoga radnog vremena provedu uz forenzičke bolesnike te su oni smatrani itekako važnim dijelom tima na forenzičkom odjelu. Intervencije medicinskih sestara i tehničara čije je područje rada forenzička psihijatrija u velikom dijelu su specifične. Pred osoblje koje radi s forenzičkim bolesnicima stavlja se velika odgovornost. Svim bolesnicima pristupa se holistički uvažavajući njihove potrebe i probleme. Psihijatrijski bolesnici i danas su često stigmatizirani, a forenzički psihijatrijski bolesnici pogotovo. Najčešće zbog straha okoline čiji su stavovi prema forenzičkim bolesnicima negativni i smatraju se opasnima i ugrožavajućima za ostalu populaciju. Upravo zbog činjenice da su često stigmatizirani, reintegracija forenzičkih bolesnika u društvu je otežana i ogleda se u ostalim spektrima života (obiteljski odnosi, ljubavni život, pronalazak posla, itd.).