Post-mortem toksikologija se koristi različitim metodama detekcije i identifikacije droga ili njihovih metabolita u cilju utvrđivanja potencijalne smrti uzrokovane određenim toksinom- lijekovima, alkoholom ili drogom, odnosno smrti koja je povezana sa konzmiranjem navedenog; ovdje specifično se radi o kanabisu i sintetskim kanabinoidima. Kanabinoidi su skupina aktivnih komponenata pronađenih u kanabisu (fitokanabinoidi), no isto tako ih stvara živčani sustav čovjeka (endokanabinoidi) ili mogu biti sintetske prirode. Psihoaktivne kao i nepsihoaktivne komponente se vežu za receptore u mozgu i tijelu koji su dio endokanabinoidnog sustava te tako mijenjaju fiziološko i psihološko stanje čovjeka. Fiziološki utječu najviše na kardiovaskularni sustav, a psihološki mijenjaju stanje svijesti te onemogućuju razumno razmišljanje. I najmanje količine, pogotovo sintetskih kanabinoida, mogu biti smrtonosne. Parametri koji se proučavaju u forenzičnom istraživanju kao što su vrsta metabolita ili droge u uzorku,koncentracija mjerene supstance, vrsta uzorka, itd. mogu pomoći forenzičarima kod razlučivanja uzročno-posljedičnih veza istraživanog slučaja. Važno je poznavanje metabolizma i farmakološkog djelovanja kanabinoida (apsorpcije, distribucije, izlučivanja i ponajviše reapsorpcije poslije smrti) jer s informacijama o njihovom učinku se može doći do detalja o uzroku smrti. Koristeći imunokemijske i kromatografske metode se identificiraju pojedini kanabinoidi ili njihovi metaboliti te s obzirom na njihovu koncentraciju (na koju najviše utječe vrijeme prošlo od smrti) se može utvrditi da li je konzumiranje kanabisa imalo utjecaja na smrt, bilo kao glavni ili sporedni čimbenik. Korištenjem uzoraka krvi i urina se određuju kanabinoidi ili metaboliti te na temelju razlika u vrstama analita i njihovog metabolizma odnosno znanja o eliminaciji mogu odrediti vrijeme konzumacije kao i vrsta pripravka koji se konzumirao. Najpouzdanija metoda za to je kromatografska metoda plinska kromatografija zajedno sa masenom spektrometrijom kojom se nakon imunokemijskih metoda želi potvrditi prisutnost kanabinoida. Za sintetske kanabinoide to je tekućinska kromatografija s tandemskom masenom spektrometrijom kod kojih visoka osjetljivost i specifičnost uz mali utrošak uzoraka, kao i neograničenost na jedan uzorak, pogoduju brzom i jednostavnom određivanju i kvantificiranju analita što je razlog više za pouzdano dokazivanje kanabinoida u postavljanju hipoteze o nastanku smrti.