Poremećaji prehrane definiraju se kao samoinicijativno izgladnjivanje ili prejedanje popraćeno iskrivljenom slikom o tijelu, nezadovoljstvom te kaotičnim prehrambenim navikama. Dijagnostički i statistički priručnik za mentalne poremećaje izdvaja sljedeće poremećaje prehrane: anoreksiju nervozu, bulimiju nervozu, poremećaj prejedanja, poremećaj izbjegavanja/ restriktivnog unosa hrane, piku, ruminaciju, druge specifične poremećaje hranjenja i nespecifične poremećaje hranjenja. Anoreksija nervoza okarakterizirana je namjernim izbacivanjem unesene hrane, prekomjernim vježbanjem te ponekad kompenzacijskim čišćenjem organizma korištenjem laksativa ili povraćanjem. Može se javiti udruženo sa bulimijom nervozom za koju su karakteristične epizode prejedanja nakon kojih slijedi povraćanje ili zlouporaba lijekova za čišćenje organizma. Oba su poremećaja emocionalne naravi te popraćena raznim psihičkim smetnjama, depresijom, problemima u svakodnevnom funkcioniranju i brojnim fizičkim posljedicama. Poremećaj izbjegavanja/ restriktivnog unosa hrane karakteriziran je izbjegavanjem ili restrikcijom hrane povezanim sa manjkom interesa za hranu, senzornom osjetljivosti ili strahom od negativnih posljedica. Pika i ruminacija najčešće se javljaju u djetinjstvu. Pika je definirana kao konzumacija nejestivih tvari, a kod ruminacije dolazi do regurgacije unesene hrane. Drugi specifični poremećaji hranjenja odvojeni su od specifičnih poremećaja jer ne ispunjavaju u potpunosti kriterije, a to su atipična anoreksija nervoza, bulimija nervoza niske frekvencije i/ili ograničenog trajanja, poremećaj kompulzivnog prejedanja niske frekvencije i/ili ograničenog trajanja, purgativni poremećaj u odsutnosti prejedanja i sindrom noćnog jedenja. Nespecifični poremećaji hranjenja obuhvaćaju poremećaje koji nalikuju poremećajima prehrane, ali ne ispunjavaju kriterije. Jedan od najpoznatijih poremećaja u navedenoj kategoriji, ortoreksija nervoza, opisana je kao pretjerana fiksacija na zdravu prehranu s naglaskom na kvalitetu, a ne kvantitetu hrane. Osobe se podvrgavaju restriktivnim dijetama, izbacuju skupine namirnica iz prehrane te osjećaju uznemirenost, frustraciju i averziju prema sebi kada dođe do kršenja pravila koje su sebi nametnuli. Poremećaj nije naveden u službenoj klasifikaciji mentalnih poremećaja, nema definiranu kliničku sliku, dijagnostiku i liječenje. Za dijagnosticiranje se najčešće koriste Bratmanov test za ortoreksiju, ORTO-15 i njihove izvedenice te Upitnik prehrambenih navika. Ortoreksija dijeli zajedničke značajke sa opsesivno-kompulzivnim poremećajima i anoreksijom nervozom te nije definirano treba li se klasificirati kao poremećaj prehrane, opsesivnokompulzivni poremećaj ili varijantu drugih sindroma. Za sada nisu ustanovljene smjernice liječenja ortoreksije, no smatra se da treba uključiti multidisciplinarni tim sastavljen od liječnika, psihologa i nutricionista te primijeniti kombinaciju lijekova, kognitivno-bihevioralne terapije i psihoedukacije uz praćenje u izvanbolničkim uvjetima.