Shizofrenija je multifaktorska bolest kojoj nema točno određenog uzroka, a očituje se pozitivnim i negativnim simptomima. Pozitivne simptome čine halucinacije (vidne, slušne, olfaktorne, dodirne), deluzije, sumanute ideje, ideje veličine, moći, izmišljanje novih riječi, katatonija i sl., dok negativne simptome možemo prepoznati po socijalnoj izolaciji, izbjegavanja kontakta očima, alogiji, agresivnošću, anhedoniji i tako dalje. S obzirom na to da se točan uzrok bolesti ne zna, postoji više teorija koje nagađaju načine nastanka bolesti, najčešće se spominje stres kao okidač za nastanak, no misli se da na to utječu i virusne infekcije, psihosocijalni faktori, genetski i biološki faktori. Bolest se razvija u trima fazama; prodromalnoj, akutnoj i kroničnoj. Dijagnosticira se po subjektivnoj procjeni, no prema određenim kriterijima. Postoje kriteriji koji jasno određuju prisutnost pojedinih simptoma te liječniku olakšavaju postavljanje dijagnoze. Bolest se liječi simptomatski. Najviše se koriste antipsihotici i uz njih anksiolitici, antidepresivi, stabilizatori raspoloženja. Vrlo je važna i psihosocijalna terapija koja bolesniku pomaže ponovno uspostaviti normalno funkcioniranje. Medicinska sestra/tehničar je jedan od najbitnijih faktora u bolesnikovu oporavku te provodi sestrinske intervencije s ciljem da tretira simptome i znakove bolesti te podučava bolesnika načinima ponašanja koji doprinose zdravlju i oporavku. Ključne