Pojam infekcija podrazumijeva stanje uzrokovano prodorom mikroorganizma u makroorganizam. Mikroorganizmi se mogu prenijeti direktnim i indirektnim putem i tako uzrokovati po život opasno stanje. U mjere sprječavanja širenja bolničkih infekcija spadaju dezinfekcija, sterilizacija, primjena zaštitne odjeće, pranje ruku, protektivna izolacija. Prije sterilizacije nužno je provesti postupak dezinfekcije. Dezinfekcija podrazumijeva uklanjanje vegetativnih mikroorganizama na živom tkivu, neživim predmetima koji dolaze u dodir sa živim tkivom, u prostorima i na površinama. Postupak kojim se uništavaju svi oblici mikroorganizama naziva se sterilizacija. Najstariji način sterilizacije odnosno uništavanja mikroorganizama je primjena topline. Od sterilizacije se očekuje da osigura potpunu odsutnost mikroorganizama. Sterilizirati se mogu instrumenti i razni predmeti i materijali poput zavojnog materijala, stakla ili tekućina. Sterilizacija se može provoditi fizikalnim postupcima koji uključuju žarenje, filtriranje, suhi vrući zrak, vruću vodenu paru, ionizantno zračenje te fizikalno kemijskim postupcima koji uključuju etilen – oksid, pare formaldehida, peroksid plazmu. Jedinica za sterilizaciju osigurava sterilni pribor i materijal za cijelu bolnicu čime se smanjuje broj aparata i osoblja koje provodi sterilizaciju. Sadrži čistu, nečistu i sterilnu zonu, te dodatne nusprostorije, a svaka prostorija ima određenu funkciju. Vrlo bitno je provoditi kontrolu sterilizacijskog procesa fizikalnim, kemijskim i biološkim postupcima. Uloga medicinskog tehničara u sterilizacijskom procesu je višestruka. Mora poznavati sve funkcije i karakteristike sterilizatora, metode sterilizacije, vrijeme sterilizacijskog procesa kao i način pakiranja predmeta i njihovo skladištenje.