Preoperativna priprema i priprema za anesteziju za mnoge bolesnike predstavlja izuzetno stresnu situaciju. Preoperativna priprema uključuje fizičku i psihičku pripremu bolesnika za odlazak na operaciju. Kako bi se operacija mogla izvesti potrebno je anestezirati bolesnika. Svrha uvođenja anestezije u operativne zahvate je omogućiti bolesniku bezbolni tijek operacije i amneziju. Medicinska sestra ima veliku ulogu u preoperativnoj pripremi bolesnika. Medicinska sestra pomoću edukacije i sestrinskih intervencija, holističkim pristupom skrbi o bolesniku u tim fazama hospitalizacije. Prilikom pripreme i anesteziranja bolesnika, pojavljuje se ogromna količina stresa i straha kod bolesnika koji dovode do anksioznosti i anksioznog poremećaja. Anksioznost je osjećaj pomoću kojih se osoba nosi s teškim svakodnevnim situacijama, no ponekad se osoba može naći u situacijama koje i nisu svakodnevne, poput hospitalizacije, operacije i anesteziranja, gdje često osjećaj anksioznosti pređe granice u kojim bolesnik može normalno djelovati i funkcionirati. Bolesnik tada teško surađuje s medicinskom timom, pojavljuje se niz specifičnih simptoma koji povećavaju rizik od komplikacija prilikom operativnog zahvata i oporavak nakon operacije se produžuje te samim time i duljina hospitalizacije. Medicinska sestra prilikom skrbi o bolesniku mora znati prepoznati simptome anksioznosti. Uloga medicinske sestre u preoperativnoj pripremi bolesnika jest pomoć bolesniku u nošenju s preoperativnom anksioznošću i anksioznošću zbog anestezije i dovesti bolesnika u optimalno stanje pred operaciju i anesteziranje. Ovaj rad prikazuje načine na koji medicinska sestra može intervenirati pomoću korištenja raznih metoda reduciranja anksioznosti i tehnika opuštanja. Neke od tih tehnika, koje su objašnjene u radu su autogeni trening, vježbe disanja, progresivna mišićna relaksacija, vizualizacija i muzikoterapija. Nakon što medicinska sestra educira i demonstrira bolesniku o korištenju ovih tehnika, bolesnik ih sam može primjenjivati prilikom svake situacije u kojoj se osjeća tjeskobno, uplašeno i anksiozno. Iz pregledne literature su navedena istraživanja kojima se dokazalo kako se raznim metodama reduciranja anksioznosti smanjuju simptomi anksioznosti i bolesnici budu smireniji i opušteniji prije operativnih zahvata, ali i da utječu na sami tijek operacije i njenu uspješnost te na brži i kvalitetniji oporavak nakon operacija. Ideja rada je bila ukazati na važnost uloge medicinske sestre u nošenju bolesnika s preoperativnom anksioznošću i anksioznošću zbog anestezije te objasniti koje metode reduciranja anksioznosti pritom može koristiti.