Downov sindrom jedan je od najučestalijih neurorazvojnih genetskih poremećaja, a najčešće je uzrokovan pojavom kromosomske anomalije na 21. kromosomu. Postoje tri tipa Down sindroma, od kojih je najčešća pojava trisomije 21. kromosoma, slijedi translokacija 21. kromosoma te najrjeđi oblik, mozaicizam. Djeca s Downovim sindromom imaju prepoznatljiv vanjski izgled koji je okarakteriziran malenom glavom, okruglim licem, kosim položajem očiju, manjim nosom i ustima, širokim i kratkim vratom, skraćenom prsnom kosti, malim dlanovima i stopalima te oslabljenim mišićnim tonusom (hipotonija). Osim promjene fizičkog izgleda kod djece s Downovim sindromom postoji veći rizik od razvoja urođenih bolesti i kompliciranih oblika zdravstvenih poteškoća, a također dolazi i do kašnjenja u razvoju motoričkih vještina i funkcionalnih sposobnosti. Dijagnostika Down sindroma provodi se prenatalno screening i dijagnostičkim testovima i postnatalno kromosomskim kariotip testom te prepoznavanjem već navedenih fizičkih obilježja. U rehabilitaciji djece s Down sindromom sudjeluje multidisciplinarni tim raznih zdravstvenih stručnjaka, kao što su liječnici, logopedi, psiholozi, radni terapeuti, a važno mjesto među njima imaju i fizioterapeuti koji svojim znanjem i vještinama uvelike pridonose samom procesu rehabilitacije. Fizioterapija predstavlja ključni dio rehabilitacije djece s Down sindromom jer djeca pokazuju niz problema od kojih su najčešći hipotonija mišića, problemi posturalne adaptacije i reakcije ravnoteže te zakašnjeli motorički razvoj, a svi navedeni faktori zajedno rezultiraju smanjenom funkcionalnom sposobnošću djeteta. Proces fizioterapije sastoji se od fizioterapijske procjene provedene SOAP modelom te raznim mjerenjima i fizioterapijske intervencije raznim oblicima terapije. Kvalitetna fizioterapijska procjena raznovrsnim testovima za procjenu stupnja motoričkog razvoja, mišićnog tonusa, pokretljivosti udova te reakcije ravnoteže predstavlja temelj za fizioterapijsku intervenciju koja slijedi. Rana fizioterapijska intervencija je vrlo važan faktor jer čim se prije dijete s Down sindromom uvede u postupak rehabilitacije to je mogućnost za napredak njegovih funkcionalnih sposobnosti veći. Najčešći oblici fizioterapijske intervencije koji se koriste u rehabilitaciji djece s Down sindromom su terapija senzorne integracije, Bobath terapija, Vojta terapija, hipotearapija te Halliwick terapija.