Ekstracerebralno nakupljanje krvi, bilo tekuće ili zgrušane, između tvrde i paučinaste moždane ovojnice naziva se subduralni hematom. Istraživanja pokazuju da se akutni subduralni hematomi pojavljuju u 5% do 25% bolesnika s teškim ozljedama glave. Godišnja incidencija subduralnog hematoma je 1 do 5,3 slučaja na 100 000 stanovnika. Subduralni hematom bolest je srednje i starije dobi odraslih osoba, često s postojećim čimbenicima rizika za krvarenje, a tipično je povezano s traumatskom etiologijom. Simptomi subduralnih hematoma relativno su nespecifični, često se opisuju kao pad u mentalnom statusu bez žarišnih neuroloških deficita. Glavobolja je prisutna u 80% slučajeva. Ostali nespecifični simptomi uključuju: gubitak pamćenja, zbunjenost, letargiju, slabost, mučninu, povraćanje i napade. Veći hematomi mogu biti povezani s paralizom i komom. Općenito je prihvaćeno da u prisutnosti neuroloških simptoma i radioloških nalaza subduralnog hematoma, bolesnike treba podvrgnuti kirurškoj evakuaciji. Nedostatak kvalitetnih podatak iz dobro osmišljenih istraživanja otežava identificiranje najučinkovitijeg kirurškog pristupa za liječenja kroničnog subduralnog hematoma. Dok je kirurška drenaža dobro prepoznata kao učinkovita za liječenje kroničnog subduralnog hematoma, postoji više standardnih kirurških tehnika: kraniostomija (otvor na lubanji od 1 cm), twist drill kraniostomija (otvor na lubanji od 3 cm) ili kraniotomija (uklanjanje komada kosti). Cilj ovog završnog rada je prikazati patofiziologiju, etiologiju i učestalost subduralnog hematoma; simptome i znakove kod bolesnika sa subduralnim hematomom; dijagnostiku, liječenje i prognozu za bolesnika sa subduralnim hematamom, te intervencije medicinske sestre/ medicinskog tehničara u prijeoperativnoj pripremi bolesnika i monitoring bolesnika sa subduralnim hematomom nakon operativnog zahvata.