Poĉetkom 2020. godine otkrivena je nova bolest koja dovodi do potencijalno smrtnog stanja. Svjetska zdravstvena organizacija (WHO) pod COVID-19 podrazumijeva zaraznu bolest uzrokovanu virusom SARS-CoV-2. Bolest je karakterizirana groznicom, nedostatkom daha i upalom pluća uz gubitak mirisa i okusa koja se prenosi kapljiĉnim putem i interakcijom sa zaraţenim površinama. No posebnost ove bolesti je u tome što ne razviju svi zaraţeni iste simptome, a neki zaraţeni ih uopće niti ne razviju. Infekcija koronavirusom ima tendenciju brzog širenja meĊu ljudima što je u konaĉnici i dovelo do proglašenja pandemije. Rano otkrivanje bolesti je izuzetno vaţno za kontrolu širenja COVID-19 i pravodobno lijeĉenje pacijenata. Zlatni standard u dijagnostici je molekularna detekcija nukleinske kiseline u nazofaringealnim i orofaringealnim uzorcima pod nazivom reverzna transkripcija- kvantitativna lanĉana reakcija polimeraze (RT-PCR). Ostale metode ukljuĉuju brze dijagnostiĉke testove, serološka testiranja, laboratorijske pretrage i dijagnostiĉke slikovne tehnike (RTG, CT i sl.). Još uvijek ne postoje dokazane uĉinkovite terapije ili antivirusni lijekovi za uspješno lijeĉenje COVID-19. Stoga je lijeĉenje bazirano na strategijama koje su preuzete iz prethodnih iskustava u lijeĉenju ostalih virusnih bolesti. Prema ozbiljnosti simptoma pacijenata i medicinskim resursima lijeĉenje moţemo podijeliti u ĉetiri kategorije: lijeĉenje asimptomatskih sluĉajeva, blagih sluĉajeva, umjerenih sluĉajeva i teških/kritiĉnih sluĉajeva. S obzirom na trajanje simptoma i nakon preboljenja COVID-19, istraţivanjima se došlo do zakljuĉka o razvoju post COVID-19 sindroma i njegovih negativnih utjecaja na osobu koja je preboljela COVID-19. Post COVID-19 sindrom definira se kroz dvije priznate definicije s obzirom na trajanje simptoma nakon akutne faze. Najĉešći simptomi su umor i dispneja. Pravodobnom intervencijom i ukljuĉivanjem pacijenata u program plućne rehabilitacije moţe se poboljšati prognoza, maksimizirati funkcionalno oĉuvanje i poboljšati kvaliteta ţivota. Plućna rehabilitacija se temelji na procjeni svakog pacijenta nakon ĉega se pristupa odreĊivanju individualnog plana terapija prilagoĊenog svakom pacijentu. Ukljuĉuje multidisciplinaran pristup preko multidisciplinarnog tima, a najĉešće se provodi kroz ambulantni i bolniĉki program vjeţbanja