Abstract | Lumboishijalgija se u današnjem svijetu veže uz pojam križobolje,
najprepoznatijeg vertebrogenog sindroma kralježnice. Dolazi od latinske riječi
lumbus, što označava bok, kuk, bedro; i sufiksa algija, koji znači bol. Uz to,
pojam ishialgije termin je korišten za bol iz lumbalne kralježnice koja se širi u
jednu ili obje noge i to ispod koljena sve do stopala. Zahvaća trećinu odrasle
populacije, češće muškarce od 30 do 50 godina starosti te je česta pojava kod
osoba sa sjedilačkim načinom života.
Do lumboishijalgije dolazi uslijed diskus hernije intervertebralnog diska, kod kojega jezgra diska, nucleus pulposus, pod pritiskom kralježnice probija
vanjsku ovojnicu, anulus fibrosus, uzrokovajući bolno stanje, te širenjem boli u
nogu prema natkoljenici, koljenu i gležnju putem nervus ischijadicus dovodi do nelagode pa čak i nesposobnosti pojedinca. Otkrivanje lumboishijalgije provodi
se kroz uzimanje anamneze, fizioterapijske procjene i neurofizioloških
ispitivanja. Procjena se temelji na SOAP modelu i raznim ispitivanjima te se na
temelju procjene provodi intervencija. Najbolji izbor za otkrivanje stanja pada na
magnetsku rezonancu i elektromioneurografiju. Lumboishijalgija se u akutnoj fazi liječi mirovanjem i lijekovima, ako se mirovanje pokaže insuficijalnim prelazi se na sve zastupljenije kirurško liječenje hernije diska zbog prevencije pojave
istog bolnog stanja.
Od fizioterapijske intervencije pri liječenju lumboishijalgije možemo dodati elektroterapiju, hirdroterapiju, kinezio tapeing, manualne tehnike i
McKenzie tretman. Ciljevi svrsi odrđenih procesa su otklanjanje boli,
sprečavanje remisije te vraćanje aktivnostima svakodnevice te povratak
profesionalnom životu. |