Štitnjača je mala endokrina žlijezda čija je glavna uloga proizvodnja i lučenje hormona- tiroksina (T4) i trijodtironina (T3). Hormoni štitnjače imaju ključnu ulogu u regulaciji metabolizma svih organa i sustava, stoga je vrlo bitno da se patološke promjene i poremećaji funkcije otkriju na vrijeme. Poremećaj u radu štitnjače prisutniji je u žena nego u muškaraca. Nakon liječničkog pregleda i palpacije štitnjače slijedi određivanje razine hormona štitne žlijezde i razina tireotropnog hormona (TSH). U metode oslikavanja štitne žlijezde ubrajaju se ultrazvučna dijagnostika (UZV) uz punkciju, obojeni (color) doppler, scintigrafija, magnetska rezonancija (MR) i kompjuterizirana tomografija (CT). UZV i MR su, za razliku od scintigrafije i CT-a, neionizirajuće metode. Izvor ionizirajućeg zračenja kod CT uređaja je rentgenska cijev, dok je kod scintigrafije izvor zračenja radionuklid koji se nalazi u ciljnom organu pacijenta. Pomoću ovih metoda moguća je precizna dijagnostika bolesti štitne žlijezde kao što su autoimune bolesti, hipertireoza, hipotireoza, jednostavna guša, tireoiditis te prisutnost čvorova i tumora. Radiološki tehnolog radi u timu s radiolozima i medicinskim sestrama, provodi navedene vrste snimanja i vodi brigu o radiološkoj opremi. Prije početka snimanja radiološki tehnolog priprema pacijenta za pretragu, objašnjava mu protokol snimanja, namješta ga u odgovarajući položaj i provjerava postoje li kontraindikacije za provođenje pretrage. Vrlo je bitno da radioški tehnolog provodi sve potrebne mjere zaštite prilikom izvođenja pretrage kako bi pacijenta, sebe i ostale zaposlenike zaštitio od nepotrebnog izlaganja ionizirajućem zračenju.